Tijdens onze vakantie hebben we nogal wat serieuze boeken gelezen. Boeken die ons tot nadenken stemmen over waar het heen gaat met de wereld. En die ons sterkten in onze overtuiging dat we nog meer moeten begaan zijn met het milieu, ook als dat een serieuze verandering in onze levensstijl betekent.
Uit het ‘Beagle dagboek’ van Dirk Draulans leerde ik dat de mens de wereld toch wel serieus naar de knoppen aan het helpen is. Op verschillende plaatsen zorgt ons ras er voor dat diersoorten verdwijnen, worden sommige diersoorten en ziekten binnengebracht in streken waar ze niet thuishoren, waardoor ze de plaatselijke soorten gaan overwoekeren. In vroeger tijden gingen evoluties traag en kregen dier- en plantensoorten de tijd om zich aan te passen zodat ze konden overleven. Die tijd hebben ze nu niet meer. De trieste conclusie van Draulans is dat diersoorten vooral kans van overleven hebben wanneer ze toeristisch interessant zijn. Toen ik begin dit jaar een presentatie van Draulans bijwoonde werd hem de vraag gesteld of hij dacht dat de mens zijn eigen ingrepen zou overleven. Zijn antwoord kwam er op neer dat de aarde het verdwijnen van de mens wel zou overleven.
Ook ‘Econoshock’ van Geert Noels zet aan tot denken. Hij analyseert zes grote bewegingen (de crisis van de financiële systemen, het tekort aan fossiele brandstoffen, de milieuproblemen en de vergrijzing van de bevolking, de opkomst van het oosten en de digitalisering van de maatschappij) die allemaal samen zorgen voor een ingrijpende verandering in onze wereld. Na de industriële revolutie is het volgens Noels tijd voor een revolutie van de duurzaamheid: we moeten veel zuiniger gaan omspringen met de middelen die voorhanden zijn en meer gebruik maken van alternatieve energie. Voor de aardigheid: Noels wijst er op dat een huis nog steeds een goede investering is, en naar de toekomst toe vooral een huis dat in de buurt ligt van een knooppunt van openbaar vervoer. Met ons huis aan de Aaigemstraat, in de Gentse stationsbuurt, hebben we dus een goede investering gescoord.
De klapper van wat we lazen is natuurlijk ‘Dieren eten’ van Jonathan Saffran Foer. Het leed dat dieren aangedaan wordt om ons goedkoop vlees te bezorgen is onbeschrijflijk, maar Foer slaagt er in dat leed heel tastbaar en reëel te maken.
Al deze lectuur sterkt ons in onze overtuiging om zo bewust mogelijk om te gaan met ons milieu. En zo weinig mogelijk vlees te eten bijvoorbeeld. Niet makkelijk met een zoon die geen groenten lust, maar intussen hebben we toch een aantal leuke recepten gevonden die ook Warren zonder morren opeet.
