Deze blog heet 'Aaigemstraat 43'. Laten we dan ook eens over de Aaigemstraat hebben. Over het buurtfeest meer bepaald. Het evenement bestaat nu vier jaar en de laatste twee keer waren wij erbij. Of beter nog: zaten we er middenin, letterlijk. Ons huis is zowat het meest gefotografeerde huis in de straat. Kan ook niet anders met bar en taartenbuffet voor de voordeur en het podium ernaast. (Die foto's bevestigden trouwens dat ons gesprekje eerder deze week met onze architect over de opfrissing van onze gevel geen slecht idee was.)
Toegegeven, wij van de Aaigembuurt kijken elk jaar met wat jaloezie naar het straatfeest van de buren, de Duifhuisstraat. Hun affiche, activiteiten en ja, zelfs hun vlaggetjes, getuigen van een ongelooflijke creativiteit en zin voor initiatief.
Maar toch, niet vrij van enig straatchauvinisme, vond ik ons buurtfeest echt wel top. Er waren massa's activiteiten, een springkasteel van een niet-geziene grootte, trommeltalent waar de werken aan het station in het niets mee verzinken, lekker eten (zelfs verrassend veel vegetarische gerechten) en poprockgroep Oceanside met bijzonder veel animo. Natuurlijk deed het ook deugd om Flo weer te zien stralen op het vrij podium (en haar papa voor het podium), dit keer begeleid door haar vriendje Gust.
En ja, we hadden ook bijzonder veel geluk met het weer. Een buurtfeest waarbij de helft van de kinderen in hun zwembroek rondlopen is eens wat anders na die kille zomer. Om 23 uur begon het te regenen, in het midden van de opkuis, een opkuis die plots in een rotvaart gebeurde. Ook niet slecht, want zo was het snel stil op straat en konden de kindjes toch nog hun korte nacht slapen. En ze konden het gebruiken na de emoties van de eerste schooldagen (en van al die zottigheid op straat).
Foto's op www.buurtfeestaaigem.be
