Al dat verjaren, ik word daar zo moe van
Warren is vier jaar geworden afgelopen dinsdag. En dat zullen wij en Warren zelf geweten hebben. We hadden voor het verjaardagsfeestje vier andere jongetjes uitgenodigd en hadden hun ouders daar al twee weken geleden van op de hoogte gebracht. Basiel, Cassim, Julius en Fulvio spraken er ons de afgelopen tien dagen iedere keer weer op aan: “hoelang slapen nog voor we bij Warren komen spelen?”
Bovendien is zijn verjaardag één lange reeks feesten geworden: op zondag kwam de familie. Toen al werden de slingers opgehangen, de troon gemaakt en kreeg hij een heel speciale taart van bakker Okoro uit Mariakerke. Een gigantische taart met een mooi vliegtuig op. Warren was zeer gelukkig. Dinsdag dan werd Warren gefêteerd in de klas. Kusjes van iedereen, een hele dag op de troon zitten en ’s avonds Juleke mee naar huis. Juleke mocht wel niet bij Warren in bed slapen, hij vloog in een ander bed.
En vandaag dan het feestje met de vier kadeeën uit zijn school. We wisten niet goed wat verwachten, maar op een paar sabelhouwen en een klop of twee met een verrekijker na, is alles bijzonder rustig verlopen. We hadden verkleedkleren geletst en dat vonden de jongetjes reuzefijn. Soms speelden ze samen, andere keren waren ze alle vijf afzonderlijk aan het spelen met auto’s, maar wel in elkaars buurt. Een heel vreemde dynamiek: soms komen ze dan met hun auto’s bij elkaar, andere keren rijden ze van elkaar weg en gaan ze elk een andere kant uit.
Voor Elisabeth was deze verjaardag één lang ge-bak: koekjes tegen de zondag, wafeltjes voor de kinderen van het tweede kleuter en voor de lieve juffen van het Stibo op dinsdag, en pannenkoeken voor de vriendjes op woensdag. Voor wie twijfelt: het was allemaal heel erg lekker.
Vanavond zei Warren bij het slapen gaan (onder een felrood ‘Cars’-dekbedovertrek – ‘ik ben heel blij met mijn McQueen’) dat hij het een ‘drukke dag’ gevonden had. Gisteren was hij al supermoe en ging al heel vroeg slapen met de historische woorden: “Al dat verjaren, ik word daar zo moe van.” Maar onze jongen heeft zich heel kranig gehouden in heel deze periode. Niet te geëxciteerd voor de feestjes, of lastig na het vertrekken van de gasten. Gewoon heel erg rustig.
En vanaf nu kan hij beginnen denken aan vijf worden….
(foto’s van deze verjaardagsvierdaagse vind je hiernaast).
José
