Dat kinderen groter worden, zie je aan het interieur van de ouders. Zo verdween vorige week uit onze living het park van Renée. Het heeft zijn nut gehad in onze woning, eerst voor Warren in de Smidsestraaat, en daarna in de Aaigemstaat voor Renée. Tot voor kort dronk ze haar flesjes nog in de box, maar tegenwoordig geven we 's avonds geen flesje meer en 's ochtends wil ze haar sojamelk in de zetel drinken, naast Warren die naar Ketnet kijkt.
Ingrijpend toch wat het verdwijnen van een dergelijk meubelstuk doet. Meteen moet je andere meubels in de plaats zetten. Dat werd een half dagje Ikea dus, plus een dagje knutselen (door Elisabeth, de handige Harry in ons huis, en net een tikkeltje geduldiger voor weerbarstige schroeven en planken dan ikzelf).
Ook ons derde kindje samen, Klein Spook (www.klein-spook.be), zorgt voor veranderingen in ons interieur. Steeds meer kasten worden opgeëist voor onze voorraad aan herbruikbare luiers en toebehoren. Een keukenkast, de drie kasten in de dressing en een stuk van de zolder, worden nu voorbehouden voor onze stock. Kwestie van de klanten prompt te kunnen bedienen. Het betekent wel dat onze spullen steeds weer verhuizen naar andere kasten. Gelukkig hebben we aardig wat kastruimte in dit huis.
Renée begint trouwens in twee woorden te spreken, vormt dus zinnen. Ze investeert wel nog steeds meer in haar mobilieit dan in haar verbositeit, maar toch merken we ook daar een evolutie.
En Warren? Dat is al zo'n grote jongen. Heel vrolijk, heel lief, een heel fijne grote broer voor zijn kleine zus. Het meest opvallende aan hem is dat hij steeds minder verlegen wordt. Hij vond het zelf heel vervelend dat hij zo verlegen was, en heeft blijkbaar beslist daar iets aan te doen. Zo vertelde hij gisteren tegen het meisje van de bakker dat hij deze week op boerderijklas gaat, terwijl hij enkele weken geleden soms nog te bedremmeld was om zelfs maar 'dank je' te zeggen. Deze week gaat hij dus inderdaaad op boerderijklas. Twee nachten weg van huis. Zijn valiesje staat al gepakt en hij verlangt er enorm naar. Benieuwd hoe stoer hij nog zal zijn als we hem woensdag met zijn valiesje achterlaten op school.
